گس فی کارمزد شبکه است که برای اجرای موفقیت‌آمیز قرارداد هوشمند یا تراکنش پرداخت می‌شود. پایه انجام تمام عملیات در اتریوم گس فی است. گس فی واحد سنجش میزان تلاش محاسباتی موردنیاز برای اجرای عملیات‌های خاص است. هر عملیات در این پلتفرم مانند پردازش و تأیید تراکنش و اجرای قرارداد هوشمند یا عرضه اولیه سکه (ICO)، به مقداری گس فی نیاز دارد. ماینرهای مسئول پردازش این عملیات‌ها دستمزد خود را در قالب اتر دریافت می‌کنند. این مقدار معادل کارمزد موردنیاز برای انجام عملی خاص است.
گس فی را می‌توان به نیرو و خونی تشبیه کرد که برای جریان در رگ‌های اکوسیستم عظیم اتریوم نیاز است. به‌زبان ساده، از گس فی با هدف محاسبه کارمزد لازم برای پرداخت به پلتفرم اتریوم به‌منظور انجام عملیات استفاده می‌کنند. هر عملیات هزینه خود را دارد و این هزینه با استفاده از گس فی محاسبه می‌شود.
از گس فی برای تخصیص منابع ماشین مجازی اتریوم (EVM) استفاده می‌کنند. با این روش، اپلیکیشنی غیر‌متمرکز شامل یک یا چند قرارداد هوشمند می‌تواند در محیطی امن، اما غیر‌متمرکز اجرا شود. در این مقاله از بلاگ تترلند، با کاربرد و نحوه محاسبه کارمزد گس فی در شبکه اتریوم به‌طور کامل آشنا خواهید شد.
قرارداد هوشمند چیست؟
برای درک بهتر مفهوم گس فی، ابتدا باید با مفاهیم دیگری، به ویژه قراردادهای هوشمند، آشنا شوید. قرارداد هوشمند (Smart Contract) با استفاده از پلتفرم اتریوم به ما امکان می‌دهد تا پول، دارایی، سهام و هر‌چیز ارزشمند دیگر را در چهارچوبی شفاف و بدون ناسازگاری و به‌صورت کاملاً خودکار و بدون حضور واسطه‌ها مبادله کنیم.
اتریوم به‌عنوان بزرگ‌ترین بستر برای ایجاد و مدیریت قراردادهای هوشمند شناخته می‌شود. در این حالت، اجرای قرارداد هوشمند به گس نیاز دارد. ویتالیک بوترین با راه‌اندازی اتریوم، نشان داد که بلاکچین بیش از اینکه فقط مکانیزم پرداخت ساده باشد، به کاربردهای بسیاری نیاز دارد.
در دهه ۱۹۹۰، نیک سابو برای اولین‌بار مفهوم قرارداد هوشمند را مطرح و از آن به‌عنوان ابزاری برای امن‌سازی و رسمی‌کردن شبکه‌های کامپیوتری با استفاده از ترکیب پروتکل‌ها و رابط‌های کاربری استفاده کرد. بااینحال، این ایده تا زمان تولد فناوری بلاکچین به‌همراه ظهور بیتکوین، فراموش شده بود. بلاکچین فضایی مناسب برای پیاده‌سازی و استفاده از قراردادهای هوشمند فراهم کرد.
تعریف نیک سابو با آنچه امروزه در دنیای کریپتوکارنسی استفاده می‌شود، تفاوت دارد. تعریف ما از اسمارت کانترکت به‌عنوان اپلیکیشن یا برنامه‌ای اجرا‌شده روی بلاکچین به‌عنوان توافق دیجیتالی است. بی‌شک استفاده از گس قرارداد هوشمند در اتریوم، توانایی بیشتری به ما در اجرای و استفاده از اسمارت کانترکت می‌دهد.
قراردادهای هوشمند در اتریوم و سایر شبکه‌های بلاکچینی با بهره‌گیری از تکنولوژی پرداخت Gwei و توانایی ایجاد پروتکل‌های تراستلس با دستاورد بزرگی همراه بوده است. این پروتکل‌ها به دو یا چند طرف امکان می‌دهند تا بدون نیاز به شناخت و اعتماد به هم، به تعهداتشان درقبال یکدیگر پایبند شوند. بدین‌ترتیب، اگر شرایط تعیین‌شده محقق نشود، قرارداد هوشمند اجرا نخواهد شد. همچنین، نیازنداشتن به واسطه‌گری در عملیات هزینه‌های مرتبط را بسیار کاهش می‌دهد؛ به‌طوری‌که هزینه استفاده از گس اتریوم بسیار کمتر از هزینه پرداخت به واسطه‌گران برآورد می‌شود.
اگرچه پروتکل بیتکوین از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند، آن را به قراردادهای بسیار ساده محدود کرده است و هزینه زیادی برای ساخت و اجرای آن‌ها برآورد می‌شود. درمقابل، اتریوم امکان ایجاد و مدیریت آسان قرارداد هوشمند پیچیده را با هزینه به‌مراتب کمتر فراهم می‌کند.
قراردادهای هوشمند در اتریوم روش‌هایی برای انجام عملیات‌های مختلف با استفاده از پرداخت گس هستند. هنگامی‌که می‌خواهید کار خاصی در این پلتفرم انجام دهید، قرارداد هوشمندی با یک یا چند طرف دیگر منعقد می‌کنید. در‌واقع، می‌توان آن را به‌عنوان برنامه‌ای شامل دستور‌العمل‌هایی در نظر گرفت که با زبان برنامه‌نویسی Solidity نوشته می‌شوند. به‌بیان بهتر، انجام هر دستورالعمل اجرای عملیات بعدی را به‌دنبال دارد. این فرایند تا رسیدن به انتهای قرارداد ادامه می‌یابد.
هزینه گس فی اتریوم
هزینه گس فی اتریوم معیار مهمی برای دسترسی به شبکه اتریوم است و در‌واقع، به هزینه‌ای اشاره می‌کند که برای انجام هر عملیات در شبکه اتریوم باید پرداخت شود. گس فی با‌توجه‌به میزان کارایی سامانه و دستاوردهای ارزیابی می‌شود و بین هزینه و تجربه کاربری تعادل ایجاد می‌کند.
اتریوم از پروتکل معروف Proof of Stake استفاده می‌کند که در آن مطمئن می‌شود تا تعداد معامله‌های صحیح و استاندارد در لایه دو (L2) اپلیکیشن اتریوم به حداکثر تأییدشده برسد. بااینحال، برخی کاربران بابت هزینه گس فی اتریوم نگرانی‌هایی دارند. بسیاری از کاربران بر این باورند که گس را ماینرها تعیین می‌کنند؛ در‌حالی‌که این‌گونه نیست و قیمتی که کاربران برای معامله‌هاشان در نظر می‌گیرند، گس فی را تعیین می‌کند.
در مجموعه اتریوم، گس فی از فرمول هزینه‌ای معروف به Gwei نگه‌داری می‌شود. Gwei عبارت است از یک واحد اتریوم که تجزیه شده است و معمولاً برای پرداخت هزینه انجام معاملات استفاده می‌شود. در‌عوض، برای کاربران گس فی اتریوم نیز به‌عنوان عاملی مشخص برای اندازه‌گیری تفکیک منابع و درآمد شناخته شده است. این هزینه معمولاً سابقه برداشت از حساب را نشان می‌دهد و به‌منظور استفاده از خدمات اتریوم، باید به آن توجه شود.
دلایل محبوبیت قرارداد هوشمند و پرداخت گس اتریوم چیست؟
یکی از دلایل محبوبیت قرارداد هوشمند و پرداخت گس اتریوم، قابلیت برنامه‌ریزی و اجرای قوانین و شروط پیچیده است. اگر شرایطی خاص مهیا شود، با استفاده از قراردادهای هوشمند، امکان تعریف و اجرای قوانین و شرایط مختلف وجود دارد. این راهکار به‌ویژه برای شرکت‌ها و سازمان‌ها مفید است؛ زیرا آن‌ها می‌توانند قوانین دقیقی را برای سررسید و پرداخت گس‌ها تعریف کنند و در‌صورتی‌که اتفاق خاصی رخ دهد، به‌کمک قرارداد هوشمند وضعیت را می‌توان مدیریت کرد.
دلیل دیگر محبوبیت قرارداد هوشمند و پرداخت گس اتریوم، شفافیت و امنیت فراوان آن است. با استفاده از قراردادهای هوشمند، همه تراکنش‌ها را به‌صورت عمومی می‌توان مشاهده کرد که به افزایش شفافیت در فرایند پرداخت گس‌ها منجر می‌شود و احتمال تقلب را به‌حداقل می‌رساند. همچنین، فرایند اجرای قوانین و فراهم‌کردن شرایط به‌طور خودکار صورت می‌گیرد که موجب افزایش امنیت در تراکنش‌ها می‌شود.
سرعت و کارایی چشمگیر نیز دیگر دلیل محبوبیت قرارداد هوشمند و پرداخت گس اتریوم است. با استفاده از این فناوری، تراکنش‌ها سریع و بی‌واسطه انجام می‌شوند؛ به‌طوری‌که نیاز به واسطه‌های مالی مثل بانک‌ها و شرکت‌های پرداخت الکترونیکی از بین می‌رود. این امر به کاهش هزینه‌ها و زمان خروجی منجر می‌شود و برای فعالان اقتصادی و مشتریان بسیار مفید است.
شبکه اتریوم چگونه کار می‌کند؟
اتریوم شبکه بلاکچین قدرتمندی است که به‌منظور فعالیت بیشتر در حوزه ارزهای دیجیتال و اجرای هوش مصنوعی (AI) طراحی شده است. عملکرد شبکه اتریوم بر‌پایه تکنولوژی بلاکچین است و ازطریق معامله‌های همگانی و قراردادهای هوشمند فعالیت می‌کند. این شبکه امکان انجام تراکنش‌های رمزارزی را فراهم می‌کند و معامله‌هایی امن و شفاف را برای کاربران به‌ارمغان می‌آورد.
شبکه اتریوم با این هدف به‌وجود آمده است تا تجارت دیجیتال را تخصصی و برنامه‌ها و خدمات چند‌رسانه‌ای را روی آن اجرا کند. با کمک قراردادهای هوشمند، کاربران می‌توانند تراکنش‌های خودکار بی‌واسطه را برقرار و برنامه‌های کاربردی خاص خود را روی شبکه اتریوم ایجاد کنند. با بهره‌گیری از تکنولوژی بلاکچین، تغییری در ساختار تجارت و صنعت بشری ایجاد خواهد شد.
محاسبه گس در اتریوم
در اکوسیستم اتریوم، برای انجام هر معامله باید هزینه گس پرداخت شود. به‌طور خلاصه، هزینه گس به میزان تلاش محاسباتی موردنیاز در هر عملیات بستگی دارد که در قرارداد هوشمند یا روی بلاکچین اتریوم نوشته می‌شود. گس اتریوم واحدی است که میزان تلاش محاسباتی برای انجام عملیات را تعریف و اساساً کمّیّت کار گره‌های شبکه را تعیین می‌کند.
هزینه گس مربوط به عملیات محاسباتی که برای هر معامله و اجرای قرارداد هوشمند و استقرار آن موردنیاز است، کاربرانی می‌پردازند که عملیات را انجام می‌دهند. باید توجه کنید که این هزینه به ماینرهایی مربوط است که معاملات را تأیید می‌کنند. هر‌چه هزینه گس معامله کمتر باشد، احتمال نادیده‌گرفتن آن بیشتر است یا احتمال دارد پردازش آن مدت بیشتری طول بکشد. بنابراین، افزایش هزینه گس باعث انجام سریع‌تر معامله‌ها و اضافه‌شدن آن به بلاکچین می‌شود.
هزینه گس به عوامل گوناگونی بستگی دارد؛ از‌جمله حجم معاملات و میزان ارزش و سرمایه‌گذاری در رمزارزهای مختلف و حجم بایت کد برای پردازش. افزایش حجم بایت کد برای پردازش به افزایش هزینه‌های گس منجر می‌شود؛ زیرا بیشترین میزان گس مصرف خواهد شد.
کاهش هزینه‌های زیاد گس اتریوم
برای کاهش هزینه زیاد گس اتریوم دو راه پیش رو دارید:
معماری کیف‌پول‌های امنیبوس
در شبکه اتریوم و دیگر رمزارزها، استفاده از کیف پول بهترین روشی است که تاکنون کاربران استفاده کرده‌اند. این روش نشان‌دهنده ایده اصلی بلاکچین است و تقریباً هیچ محدودیتی در تعداد کیف‌پول‌های مورداستفاده هر کاربر وجود ندارد.
دراین‌میان، صرافی‌های بزرگ از این قاعده مستثنا هستند و از معماری کیف‌پول‌های امنیبوس استفاده می‌کنند. کیف‌پول‌های امنیبوس به این معناست که کاربران از قالبی متمرکز و یک یا چند کیف‌پول اصلی و مشابه استفاده می‌کنند. در این صورت، معاملات خارج از زنجیره انجام می‌شوند و هر کاربر می‌تواند به‌راحتی اتر یا هر رمزارز دیگری را بدون نیاز به پرداخت هزینه کارمزد انتقال دهد.
استفاده از کیف‌پول‌های امنیبوس به کاهش تمام هزینه معامله‌ها منجر می‌شود و حتی می‌توان برای بلاکچین رمزارزهای دیگر نیز از آن استفاده کرد. ازنظر قانونی، اجرای این روش در اتحادیه اروپا ممکن است؛ زیرا تانگانی آن را تأیید کرده است و شامل رمزارزها و استیبل کوین‌ها و توکن اوراق بهادار نیز می‌شود. با استفاده از کیف‌پول‌های امنیبوس، سیستم بلاکچین بهبود می‌یابد و تراکنش‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر پردازش می‌شوند.
مهاجرت به بلاکچین دیگر
با‌توجه‌به دلایل تجاری، مهاجرت به بلاکچین می‌تواند فواید چشمگیری به‌دنبال داشته باشد، حتی اگر چنین پروژه‌ای هنوز رسماً آغاز نشده باشد. یکی از مزایای مهم مهاجرت به بلاکچین دیگر، مقیاس‌پذیری بیشتر است. با استفاده از این روش، هزینه معاملات بسیار کاهش می‌یابد که می‌تواند بازدهی بیشتری برایتان به‌ارمغان بیاورد.
در‌عین‌حال، این نکته را نیز باید در نظر گرفت که در‌حال‌حاضر اتریوم به‌عنوان رهبر بازار رمزارزها شناخته می‌شود و خروج از این پلتفرم ممکن است مشکلاتی برای دریافت رمزارزها در سرویس‌های شخص ثالث مانند صرافی‌ها ایجاد کند. همچنین، اتریوم به‌دلیل پیوستن به بازار و سال‌ها تجربه و اعتماد و قابلیت مدیریت، خود را به‌خوبی اثبات کرده است.
از‌جمله گزینه‌های جذاب و مشابه اتریوم می‌توان به ایاس و تزوس و بایننس چین (Binance Chain) اشاره کرد. این سه گزینه نیز از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و فناوری و طراحی مشابهی دارند و ایمن و مطمئن هستند. حتی در بایننس و تزوس، از کیف‌پول‌های مشابه اتریوم می‌توانید استفاده کنید. بنابراین، می‌توانید به‌دنبال مهاجرت به بلاکچین دیگر باشید؛ اما فراموش نکنید که مزایا و معایب هریک را به‌دقت بررسی کنید تا بهترین تصمیم را در این زمینه بگیرید.
