فناوری اصلی پشت ارزهای دیجیتال، فناوری محبوب و مشهور بلاکچین است. این فناوری به همه مشتریان شبکه اجازه می‌دهد با یکدیگر به توافق برسند. در این مقاله از بلاگ تترلند، درباره تاریخچه بلاکچین، از بیتکوین تا اتریوم، بیشتر صحبت خواهیم کرد.
روزهای اولیه بلاکچین
ایده پشت فناوری بلاکچین در سال ۱۹۹۱ تعریف شد؛ زمانی‌که استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا راه‌حلی محاسباتی ارائه کردند. این راه‌حل راهی عملی برای مُهر‌و‌موم‌کردن اسناد دیجیتالی بود تا نتوان اسناد را تغییر داد.
این سیستم از زنجیره‌ای از بلوک‌های رمزنگاری‌شده برای ذخیره اسناد و مدارک مُهر‌شده استفاده کرد. در سال ۱۹۹۲، درختان مرکل (Merkle Trees) در طرح گنجانده شدند. با جمع‌آوری چندین سند در یک بلوک، کارایی آن نیز بیشتر شد. با‌این‌حال، این فناوری بی‌استفاده ماند و حق ثبت اختراع آن در سال ۲۰۰۴، یعنی چهار سال قبل از آغاز و راه‌اندازی بیتکوین، لغو شد.
اثبات کار مجدد
در سال ۲۰۰۴، هارولد توماس فینی (هال فینی)، دانشمند کامپیوتر و فعال رمزنگاری، سیستمی به نام RPoW (سیستم اثبات کار مجدد) را معرفی کرد. این سیستم با دریافت اثبات مبادله یا غیرقابل‌تعویض کردن Hashcash کار می‌کرد. در‌عوض، یک توکن RSA را امضا می‌کرد که می‌توانست از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
RPoW مشکل مخارج مضاعف را با حفظ مالکیت توکنهای ثبت‌شده در سروری مطمئن که به کاربران در سراسر جهان اجازه داده بود که صحت آن را در زمان واقعی بررسی کنند، حل کرد. RPoW را می‌توان به‌عنوان نمونه اولیه و گام مهم در تاریخ رمزارزها در نظر گرفت.
شبکه بیتکوین
در اواخر سال ۲۰۰۸، شخص یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو وایت پیپری که سیستم نقدی الکترونیکی غیرمتمرکز همتا‌به‌همتا را معرفی می‌کرد، در فهرست پستی رمزنگاری قرار داد.
براساس الگوریتم اثبات کار Hashcash، به‌جای استفاده از عملکرد محاسباتی مطمئن مانند RPoW، حفاظت مضاعف کارمزدها در بیتکوین به‌واسطه پروتکل غیرمتمرکز همتا‌به‌همتا برای ردیابی و تأیید تراکنش‌ها انجام شد.
۳ژانویه۲۰۰۹، زمانی بیتکوین به‌وجود آمد که اولین بلوک آن را ساتوشی ناکاموتو استخراج کرد و ۵۰ بیتکوین پاداش بلوک داشت. اولین دریافت‌کننده بیتکوین هال فینی بود. ۱۲ژانویه۲۰۰۹، او در اولین معامله بیتکوین جهان ۱۰ بیتکوین از ساتوشی ناکاموتو دریافت کرد.
اتریوم
در سال ۲۰۱۳، ویتالیک بوترین، برنامه‌نویس و یکی از بنیان‌گذاران مجله بیتکوین، اظهار کرد که بیتکوین برای ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز به زبان برنامه‌نویسی نیاز دارد.
وی نتوانست در جامعه به توافق برسد؛ از‌این‌رو، توسعه پلتفرم محاسباتی توزیع‌شده جدید مبتنی‌بر بلاکچین، یعنی شبکه اتریوم را آغاز کرد. اتریوم قابلیت اسکریپت‌نویسی به نام قراردادهای هوشمند دارد.
قراردادهای هوشمند برنامه‌ها درواقع اسکریپت‌هایی هستند که روی بلاکچین اتریوم مستقر و اجرا می‌شوند و درصورت برآورده‌شدن شرایط خاصی می‌توان از آن‌ها برای انجام معامله استفاده کرد.
قراردادهای هوشمند به زبان‌های برنامه‌نویسی خاصی نوشته و به صورت کد بایتی گردآوری می‌شوند که ماشین مجازی غیرمتمرکز تورینگ کامل به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) می‌تواند آن‌ها را بخواند و اجرا کند.
توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌هایی را توسعه دهند و منتشر کنند که در بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند. این برنامه‌ها معمولاً DApps (برنامه‌های غیرمتمرکز) نامیده می‌شوند. در‌حال‌حاضر، صدها DApp در بلاکچین اتریوم در حال اجرا هستند؛ از‌جمله بر بستر رسانه‌های اجتماعی و مبادلات مالی.
رمزارز شبکه اتریوم اتر (Ether) نام دارد و می‌توان آن را بین حساب‌ها منتقل و از آن برای پرداخت کارمزدهای شبکه هنگام اجرای قراردادهای هوشمند استفاده کرد.
جمع‌بندی
امروزه، فناوری بلاکچین توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در‌حال‌حاضر، از این فناوری در برنامه‌های مختلفی استفاده می‌شود؛ بنابراین، بلاکچین به صنعت رمزارزها محدود نیست.
