فلیپینگ (Flipping) یا «بخربفروشی»، یکی از استراتژی‌های مرسوم معاملاتی در بازارهای مختلف از سهام و ارز دیجیتال گرفته تا املاک و مستغلات است. معامله‌گرانی که دست به اتخاذ راهبرد فلیپینگ می‌زنند، تلاش می‌کنند تا با خرید و فروش دارایی در بازه‌های زمانی کوتاه سود به‌دست بیاورند.
معمولاً به این دسته از معامله‌گران فلیپر یا بخربفروش می‌گویند. آنان بیش از آنکه در پی یافتن ارزش واقعی دارایی‌ها باشند، به‌دنبال موج‌سواری از نوسان‌های قیمتی و سفته‌بازی هستند.
وقتی در بازاری قیمت‌ها روی مدار رشد قرار می‌گیرند، سروکله فلیپرها پیدا می‌شود. بنابراین، این دسته از فعالان بازار دورنمایی درازمدت از سرمایه‌گذاری ندارد و تنها به‌دنبال کسب سود از حرکات قیمتی در کوتاه‌مدت هستند.
در این مقاله از بلاگ تترلند می‌خواهیم استراتژی معاملاتی فلیپینگ را واکاوی کنیم و از نحوه اجرای آن بگوییم. پس تا پایان با ما همراه باشید.
فلیپینگ در بازار سهام
در بازار سهام، وقتی معامله‌گر یک یا چند سهم را به قصد کسب سود در کوتاه‌مدت خرید و فروش می‌کند، می‌گوییم که از استراتژی معاملاتی فلیپینگ استفاده کرده است. گاهی اوقات، فلیپرها در بازه زمانی بسیار کوتاه و حتی یک‌روزه، دارایی را خرید و فروش می‌کنند.
در بازار سهام و در مواقع برگزاری رویدادهای عرضه اولیه یا IPO، فلیپرها به‌شدت فعال می‌شوند. همان‌طورکه می‌دانید، پذیره‌نویسی یا عرضه اولیه سهام به رویدادی گفته می‌شود که در آن سهام شرکت‌ها برای نخستین‌بار وارد تالار و معاملات بازار بورس می‌شود.
در عرضه اولیه، سرمایه‌گذاران به‌جای خرید سهام از دیگر همتایان خود آن را مستقیماً از شرکت ناشر آن می‌خرند. آن دسته از سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند با مشارکت در رویدادهای عرضه اولیه سود سریعی به جیب بزنند، از استراتژی معاملاتی فلیپینگ استفاده می‌کنند. آنان در اولین فرصت سهام خریده‌شده در پذیره‌نویسی اولیه را می‌فروشند و سودشان را نقد می‌کنند.
حضور فلیپرها در رویدادهای عرضه اولیه، چندان به‌مذاق شرکت‌ها و ناشرهای سهام خوش نمی‌آید؛ زیرا آن‌ها دورنمایی کوتاه‌مدت از سرمایه‌گذاری دارند و در پی چشم‌انداز درازمدت نیستند.
به‌همین‌دلیل، بسیاری از شرکت‌ها قواعدی را برای خرید سهام خود در رویداد عرضه اولیه وضع می‌کنند تا مانع از حضور فلیپرها شوند. برای مثال، آن‌ها تعداد سهام فروختنی پس از برگزاری عرضه اولیه را محدود می‌کنند تا فلیپرها را ناکام بگذارند.
فلیپر یا بخربفروش کیست؟
فلیپر یا بخربفروش همان‌طورکه از نامش پیداست، معامله‌گری است که میانه خوبی با سرمایه‌گذاری بلندمدت ندارد و تنها به‌دنبال کسب سود در افق زمانی کوتاه‌مدت است. فلیپرها همیشه در پی یافتن دارایی‌هایی هستند که احتمال دارد به‌زودی با رشد قیمت مواجه شوند.
علاوه‌براین، آن‌ها از هیچ تلاشی برای افزایش قیمت دارایی هدف خود فروگذار نمی‌کنند. فلیپرها افزون‌بر بازارهای مالی در بازار املاک و مستغلات هم حضور پررنگی دارند. آنان اغلب املاک قدیمی‌ساز را می‌خرند و پس از بازسازی با قیمت بیشتر می‌فروشند.
معامله‌گری مبتنی‌بر فلیپینگ چیست؟
وقتی می‌گوییم معامله‌ای مبتنی‌بر استراتژی فلیپینگ انجام می‌شود که معامله‌گر سهام را به امید افزایش قیمت در همان روز می‌خرد. او به‌محض افزایش قیمت، سهام خریده‌شده را می‌فروشد و سودش را محقق می‌کند. معاملات مبتنی‌بر استراتژی بخربفروشی چنین ویژگی‌هایی دارند:
- در این گونه از معاملات، معامله‌گران افق زمانی درازمدتی ندارند و تنها به‌دنبال موج‌سواری بر تغییرات قیمتی هستند.
- بیشتر معاملات با موجودی اعتباری انجام می‌شود؛ بنابراین، فلیپرها یا بخربفروش‌ها همیشه به کارگزار خود مقروض هستند.
- معاملات مبتنی‌بر فلیپینگ بسیار پرریسک هستند. افرادی که به این معاملات ورود می‌کنند، از این واقعیت آگاه‌اند و می‌دانند که ممکن است در پایان روز به‌جای سود با افت ارزش دارایی مواجه شوند.
چگونه می‌توان با فلیپینگ از خریدوفروش سهام سود به‌دست آورد؟
اتخاذ راهبرد بخربفروشی در بازار سهام، مستلزم خرید یکی از نمادها و انتظار برای افزایش قیمت است. این استراتژی در رویدادهایی همچون عرضه اولیه می‌تواند بسیار کارساز واقع شود؛ اما بسیاری از پذیره‌نویس‌ها و شرکت‌های ناشر، مانع از حضور بخربفروش‌ها در رویدادهای عرضه اولیه می‌شوند.
وقتی هم که پای معامله‌گری روزانه به‌میان می‌آيد، به‌کارگیری راهبرد فلیپینگ می‌تواند بسیار دشوار و پریسک باشد. شکار موقعیت‌های معاملاتی و اتخاذ دقیق‌ترین تصمیم در این راهبرد معاملاتی، از عهده هر‌کسی ساخته نیست و به تجربه و دانش فراوانی نیاز دارد.
جمع‌بندی
فلیپینگ یا بخربفروشی از آن دسته از استراتژی‌های معاملاتی است که به تمرکز ویژه بر رخدادهای بازار نیاز دارد. بنابراین، فردی که می‌خواهد این راهبرد را به‌کار ببندد، به‌سختی می‌تواند شغل دیگری به‌جز معامله‌گری داشته باشد.
بخربفروشی بیش از بازار سهام در بازار املاک و مستغلات رایج است و جزو استراتژی‌های معاملاتی پرریسک دسته‌بندی می‌شود؛ زیرا تضمینی وجود ندارد که قیمت دارایی در بازه زمانی کوتاه‌مدت افزایش پیدا کند.
