آیا بیش از یک‌میلیون بیت کوین ساتوشی با پردازنده‌های کوانتومی به خطر می‌افتند؟

رایانه‌های کوانتومی نگرانی‌هایی درباره امنیت یک‌میلیون بیت کوین ساتوشی ناکاموتو به وجود آورده و بحث‌هایی درباره فریز‌کردن دارایی‌های آسیب‌پذیر به‌منظور حفظ آینده شبکه به راه انداخته است.

نگرانی‌ها درباره امنیت فرمت‌های اولیه تراکنش بیت‌کوین دوباره بحث‌هایی درباره سرنوشت یک‌میلیون بیت کوین ساتوشی ناکاموتو ایجاد کرده است؛ زیرا پیشرفت‌های رایانه‌های کوانتومی تهدیدات جدیدی برای این نسخه استخراج‌شده بیت‌کوین به وجود می‌آورد.

آیا باید یک‌میلیون سکه ساتوشی برای جلوگیری از سوءاستفاده فریز شود؟ این پرسش در ذهن برخی از افراد جامعه کریپتو، به‌خصوص با سرعت‌گرفتن توسعه رایانه‌های کوانتومی وجود دارد. این نگرانی به‌دلیل آسیب‌پذیری فرمت تراکنش اولیه بیت‌کوین، یعنی پرداخت به کلید عمومی (P2PK)، مطرح شده است که کلیدهای عمومی را در بلاک‌چین نمایان می‌کند. 

مدیر‌عامل آوا لبز در‌این‌باره می‌گوید:

برخلاف خروجی‌های مدرن پرداخت به کلید عمومی هَش (P2PKH)، رایانه‌های کوانتومی که می‌توانند استخراج کلیدهای خصوصی را از کلیدهای عمومی استخراج کنند، از تراکنش‌های P2PK قدیمی‌تر ممکن است سوءاستفاده کنند.

در‌حالی‌که برخی فریز‌کردن سکه‌های ساتوشی را اقدام پیش‌گیرانه ضروری می‌دانند، دیگران بر این باورند که این کار اصول غیرمتمرکز و تغییرناپذیری بیت‌کوین را تضعیف می‌کند. به‌هر‌حال، یک‌میلیون بیت‌کوین ساتوشی هدف ارزشمندی برای حمله‌کنندگان کوانتومی محسوب می‌شود که می‌تواند بازار را مختل کند.

آیا این کوین‌ها آسیب‌پذیر هستند؟

بیت کوین ساتوشی در خروجی‌های P2PK قرار می‌گیرد که فرمت تراکنشی است که دیگر به‌طور رایج استفاده نمی‌شود؛ زیرا کلید عمومی صاحب را نمایان می‌کند. آسیب‌پذیری خروجی‌های P2PK در برابر تهدیدات کوانتومی هنوز مشکلی ایجاد نکرده است. بااین‌حال، ممکن است در آینده با پیشرفت‌های صورت‌گرفته در رایانه‌های کوانتومی، حملات کوانتومی به گزینه‌ای در دسترس برای هکرها تبدیل شود.

فریز‌کردن یک‌میلیون بیت‌کوین ساتوشی

کوین‌تلگراف می‌نویسد که توانایی فریز‌کردن دارایی‌های ساتوشی نیازمند تغییر قوانین اجماع بیت‌کوین برای خرج‌نشدنی‌بودن برخی از خروجی‌های تراکنش‌های مصرف‌نشده (UTXO) خواهد بود. این فرایند نیازمند آن است که توسعه‌دهندگان پیشنهادی برای بهبود بیت‌کوین (BIP) ارائه دهند و خروجی‌های آسیب‌پذیر P2PK ساتوشی را به‌وضوح شناسایی و آن را برای اجرای فریز تصویب کنند.

اگر این پیشنهاد تصویب شود، دستورالعمل فریز می‌تواند به‌واسطه سافت فورک (Soft Fork) انجام شود که برای گره‌ها اختیاری است و بر‌اساس اجماع پیش می‌رود. در غیر این صورت باید از‌طریق هارد فورک (Hard Fork) انجام شود که به‌طور کامل کد پایه بلاک‌چین بیت کوین را بازنگری می‌کند.

در‌حالی‌که این کار ازنظر فنی امکان‌پذیر است، باید این نکته را در نظر گرفت که فریزکردن سکه‌های مرتبط با ساتوشی نیازمند توافق گسترده جامعه است و چنین توافق گسترده‌ای برای BTC همواره دشوار بوده است.

عواقب فریزکردن دارایی‌های ساتوشی

فریز‌کردن دارایی‌های ساتوشی سؤال مهمی را مطرح می‌کند که فلسفه بنیادین پشت ایجاد ارزهای دیجیتال را به چالش می‌کشد. بیت‌کوین به‌عنوان دفترکل توزیع‌شده (DLT) تغییرناپذیر طراحی شده است که هیچ نهاد یا فردی نمی‌تواند تاریخچه شبکه را تغییر دهد. بااین‌همه، اگر دارایی‌ها از‌طریق فورک فریز شوند، این اصل بنیادی نقض خواهد شد و درهای مداخلات آینده و احتمال سقوط غیرمتمرکزبودن بلاک‌چین بیت‌کوین را باز می‌کند.

حامیان این نظریه می‌گویند که سکه‌های ساتوشی  به‌دلیل نمایان‌بودن کلید عمومی آن‌ها و اثرهایی که می‌تواند بر بازار گسترده‌تر کریپتو بگذارد، موضوعی منحصر‌به‌فرد هستند و می‌توانند به‌عنوان استثنا در نظر گرفته شوند.

با پیشرفت‌های رایانه‌های کوانتومی و احتمال حمله کوانتومی به یک‌میلیون بیت کوین ساتوشی، آیا چنین رویدادی می‌تواند ساتوشی را به افشای هویت خود وادارد؟